[vc_row][vc_column][vc_column_text]اگر پسر بچه دارید و به دنبال جواب سوال اسباب بازی پسرانه چی بخرم هستید این مطلب را حتما تا انتها مطالعه کنید.

فرقی ندارد که شما صاحب فرزند پسر باشید یا دختر.

از یجا به بعد اینقدر اسباب بازی های رنگ وارنگ برای بچه تون خریدید که نه تنها بچه دیگه علاقه ای
به اسباب بازی هاش نداره بلکه خودتونم خسته می شید و یه سوال تو سرتون دائم شما رو اذیت می کنه.

اسباب بازی پسرانه چی بخرم؟

خبر خوش اینکه شما تنها نیستید و مادر پدرای دیگه هم همین سوالو از خودشون و ما پرسیدن، و خبر خوش تر اینکه توی این مطلب به صورت کامل قصد داریم شما رو به جواب سوال برسونیم.

پس بدون معطلی و مقدمه بریم سر اصل مطلب .

خیلی وقتا ما بیش از حد به نیاز های بچه ها پاسخ مثبت میدیم و هر اسباب بازی را براشون تهیه می کنیم. این کار نه تنها محبت به بچه نیست بلکه شما در حال سرکوب نا خواسته عشق و علاقه بچه ها نسبت به بازی و اسباب بازی هستید.

بله شما با خرید و تهیه بیش از حد و بی وقفه اسباب بازی ها بچه ها رو از نظر احساسی نسبت به اسباب بازی ها بی اعتنا می کنید.

دقیقا مثل کسی میمونه که داخل شیرینی فروشی کار میکنه. هفته اول خیلی جذابه ولی کم کم حس علاقه و اشتیاقش نسبت به تیست کردن(مزه مزه) شیرینی ها رو از دست می ده و چیزی نمی گذره که کلا از شیرینی جات زده میشه.

بچه ها هم زود به این موضوع واکنش نشون میدن.

شما نه تنها نباید برای بچه ها اسباب بازی بیش از حد بخرید بلکه به گفته روانشناسا باید در اکثر اوقات اونها رو برای مدت زمان محدودی نسبت به خواسته هاشون منتظر نگه دارید. مثلا اگر پسر بچه شما یک ماشین آتش نشانی اسباب بازی ماشین اتوبوس اسباب بازی خواست بلافاصله براش تهیه نکنید. چند روز اون رو منتظر نگه دارید و بعد اقدام به خرید اون اسباب بازی کنید.

البته بسیاری از والدین از اون طرف بوم می افتند و برای انجام هر کاری شرط و شروط برای بچه تعیین می کنند که این کار هم در نوع خودش اشتباه هست.

برای خرید اسباب بازی بیش از حد، شرط و شروط تعیین نکنید.

برای خرید اسباب بازی مناسب پسر بچه ها کیدوکالا پیشنهاد های عالی برای شما دارد.

قبل از خرید اسباب بازی برای پسر ها به این موارد دقت کنید.

قبل از خرید کردن اسباب بازی به این چند مورد به دقت توجه کنید. توصیه کیدوکالا به شما مطالعه راهنمای خرید اسباب بازی پسرانه است.

• ماشین های اسباب بازی

تقریبا اولین گزینه پیشنهاد شده برای خرید اسباب بازی پسرانه ، خرید ماشین های اسباب بازی است. ماشین های اسباب بازی ها مدل های گوناگونی دارند.

ماشین هایی که بر اساس مقیاس واقعی و با جزئیات واقعی کوچک شده اند، و ماشین های اسباب بازی فانتزی که اصلا شبیه به هیچ نمونه واقعی نیستند.

توجه داشته باشید ماشین های کوچک امکان بلعیده شدن از طرف کودک را دارند. پس قبل از خرید به سن کودک خود توجه کنید و درصورتی که کودک شما زیر 3 سال می باشد هرگز اسباب بازی های کوچکی که به راحتی در دست و دهان آن ها جا می شود را خریداری نکنید.

اینکه پسر بچه شما به ماشین های فانتزی علاقمند باشد یا ماشین های اسباب بازی واقعی موضوع کاملا ناشناخته است. و هیچ متر و معیاری برای این موضوع نمی توان در نظر گرفت. اما توجه به سلیقه کودک و شناخت علایق او می تواند در این زمینه راهگشا باشد.

[/vc_column_text]

جدید

افزودن به سبد خرید

نمایش سریع

مقايسه

افزودن به علاقه مندی

اسباب بازی کامیون کوچک نیکو تویز

امتیاز 5.00 از 5

۴۵,۰۰۰ تومان

افزودن به سبد خرید

نمایش سریع

مقايسه

افزودن به علاقه مندی

ماشین اسباب بازی حمل زباله نیکو تویز

امتیاز 4.50 از 5

۱۴۹,۰۰۰ تومان

افزودن به سبد خرید

نمایش سریع

مقايسه

افزودن به علاقه مندی

ماشین اسباب بازی کامیون کوچولو نیکوتویز

۵۵,۰۰۰ تومان

• تفنگ و شمشیر

گزینه بعدی برای خرید اسباب بازی پسرانه خرید تفنگ و شمیشر است.
البته در حال حاضر این اسباب بازی ها بسیار پیشرفته و متنوع هم شده اند.

الهام گرفتن از شخصیت های کارتونی و فیلم های سینمایی مثل لاکپشت های نینجا باعث شده تا سازنده های اسباب بازی ها دست به طراحی و ساخت تفنگ ، شمیشیر و سپر و لوازم دیگر بزنند.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][vc_column_text text_larger=”no”]

چرا ۹۰درصد بازی‌ها بر پایۀ واکنش کورتیزول (استرس) ساخته می‌شوند»؟

البته در کنار فشار جنگ‌یاگریزِ دنیای بازی، استثناهای دیگری هم هست، اما چندان موفق نبوده‌اند. مثلاً بازی‌های ملایمی وجود دارند که در آن جهان‌سازی می‌کنید. در این بازی‌ها بازی‌بازان به واقعیت‌های بدیلی پناه می‌آورند که ساختۀ خودشان است، مثل بازی‌های «سیمز» و «ماینکرافت».

در بازی شبیه‌ساز «اَنیمال‌کراسینگ»، بازی‌باز انسان تنهایی است که در جزیره‌ای زندگی می‌کند که پر از حیوانات بانمک و چشم‌درشت است.

همۀ کاری که باید بکنید خلاصه می‌شود در ول‌چرخیدن، ماهی‌گیری، هیزم‌شکستن، جمع‌آوری تخم‌مرغ‌ رنگی و میوه‌چیدن. آخرین نسخۀ اَنیمال‌کراسینگ، «نیو هورايزن»، اواخر ماه مارس بیرون آمد، حدوداً همان موقعی که اکثر نقاط جهان در قرنطینه فرو رفته بود و در همین زمان همۀ نسخه‌های بازی که از سال ۲۰۰۱ منتشر شده بود به سرعت فروش رفت.

نیویورک تایمز چنین لقبی به این بازی داد: «بازی‌ای برای دوران کرونا».

البته این فقط کودکان نبودند که سرگرم این بازی شدند.

رایانا پرچت، نویسنده‌ای است که چند جایزه بُرده است و قسمت روایی بازی‌ها را می‌نویسد. او به بخش فرهنگی بی‌بی‌سی می‌گوید: «اَنیمال‌کراسینگ صفحۀ توییتر مرا پُر کرده، خیلی‌ها مشغول این بازی هستند.

حقیقتاً هم در موقع مناسبی سروکله‌اش پیدا شد، آرامش دارد، موسیقی ملایمی دارد، صدای برخورد موج‌ها با ساحل معرکه است و آسمان صاف‌ و آرامش خلاقانه و اعتیادآور است».

«استاردو ولی» بازی شبیه‌ساز ملایم و آرام دیگری است که پرچت از آن نام می‌برد.

در این بازی فقط کشاورزی می‌کنید و به همسایگانتان سر می‌زنید. اما این بازی چنان فراگیر شده که ایلان ماسک دستور داده تا آن را برای نمایشگرهای خودروهای تسلایش برنامه‌نویسی کنند؛ به‌این‌ترتیب، مدیرانِ کت‌وشلواری ترغیب می‌شوند تا در هنگام شارژ خودروهایشان به برداشت هویج مشغول شوند.

بازی‌های آهسته و آرامش‌بخش چیز عجیب‌ و تازه‌ای نیست اما به گفتۀ پرچت، «به‌خاطر شیوۀ بازنمایی بازی‌ها در رسانه‌های جریان اصلی، که روایتی کلیشه‌ای است، همۀ این صنعت پلید نشان داده شده، مثلاً چیزی شبیه راک اَن رول یا ویدئوهای غیرمجاز، البته ناگفته نماند که این بازی‌های جدید حقیقتاً هم چنین بوده‌اند. حدود پنج سال است که شرکت‌های بازی‌سازِ مستقل از رونق خوبی برخوردار شده‌اند و بخاطر اینکه سهامدار نداشته‌اند همه‌جور بازی‌های کوچک تولید کرده‌اند که روایتشان احساسی‌تر و تأمل‌برانگیزتر است».

جدیدترین پروژۀ پرچت، «لاست ورد: بیاند دِ پیج»، پازلی رنگارنگ و بازی‌ای تخیلی است،

او می‌گوید:

«این بازی دربارۀ دختری است که داستان می‌نویسد تا از دنیای واقعی‌اش فرار کند. من داستان بازی را با الهام از هفت مرحلۀ اندوه طراحی کرده‌ام، آنقدرها هم سخت نیست، این هم مثل قبلی آرام، ملایم و زیباست».

با وجود جنجالی‌بودنش برای برخی، به‌خاطر حساس‌تر بودن نسل جدید، پرچت دست به بازآفرینی شخصیت لارا کرفت در بازی مهاجم مقبره زده است.

به او سر و وضعی انسانی‌تر داده‌، حساسش کرده‌ و برایش گذشته‌ای دست‌وپا کرده.

زمانی که گوزنی را می‌کشد ناراحت می‌شود و وقتی جان انسانی را می‌گیرد شوکه می‌شود.

به او اجازه داده تا احساسش را نشان بدهد. پرچت می‌گوید در آن زمان برخی گلایه کردند که اشک ریختنِ لارا -برای مردنِ آدم‌ها- یک نقطه ضعف است.

پرچت ۲۰ سال است که هم برای صنعت بازی‌سازی می‌نویسد و هم دربارۀ آن.

او می‌گوید: «من مخالف بازی‌های سرشار از آدرنالین و هیجان‌ نیستم. خودم از بازی‌کردن با آن‌ها لذت می‌برم. این بازی‌ها بخش‌های مختلفی از مغزم را تحریک می‌کنند. قطعاً چنین به‌نظر می‌رسد که این جور بازی‌ها برای مردان است اما خیلی از زن‌ها هم این بازی‌ها را دوست دارند، اینکه بگوییم زنان میلی به این بازی‌ها ندارند افسانه‌ای بیش نیست».

او می‌گوید: «من از انواع مختلفِ زیادی از بازی‌ها لذت می‌برم، از خشن‌ترین گرفته تا ملایم‌ترین. اما چیزی که همیشه دوست داشته‌ام این بوده که از مأموریت‌های فرعی بیرون بزنم.

مثلاً در «فارکرای۴»، که در تبت اتفاق می‌افتد، می‌توانید فیل‌ها را باز کنید و در آن درۀ سرسبز برای خودتان سلانه‌سلانه حرکت کنید.

در اساسینزکرید می‌توانید گربه‌ها را نوازش کنید، در بعضی‌ از بازی‌های دیگر می‌توانید جای بلندِ زیبایی پیدا کنید و همانجا بنشینید و با آرامشِ ‌خیال اطراف را سیر کنید.

از این جور مضامین همواره وجود داشته است. در توییتر اکانتی با این نام وجود دارد: می‌توانید این سگ را نوازش کنید».

دیوید اوریلی، هنرمند و انیمیشن‌ساز ایرلندی، دو بازی اِوری‌تینگ و مانتن را ساخته است.

او به همراه گربۀ خود، بل، در لس‌آنجلس شرقی زندگی می‌کند.

او می‌گوید: برای برخی‌ها واژۀ «بازی» یعنی هدف، البته این‌ها در مقولۀ بازی وجود دارد، اما آیا هر تعبیری از کلمۀ «بازی» را پوشش می‌دهد؟ هر دو بازی مانتن و اِوری‌تینگ به نحوی عامدانه و حساب‌شده کاملاً بی‌هدف ساخته شده‌اند.

او برای نشان‌دادن تمایز بازی خودش به تفاوت موسیقی پاپ و موسیقی امبینت اشاره می‌کند، چیزی شبیه کارهای برایان اینو و کِیلی. او مشکلی با بازی‌های بزرگ تجاری ندارد و کارهای تازه‌واردان این عرصه، مثل بازی‌های «دریمز» و «نایتس اَند بایکس»، را به‌خاطر سبک خلاف‌آمد‌شان دوست دارد.

اوریلی می‌گوید: «من در بازی‌ها همیشه شیفتۀ چیزهایی می‌شوم که مخاطبان به آن‌ها توجهی ندارند، مثل چیزهایی که در پس‌زمینه هستند، تغییرات آب‌وهوا و اینکه درختان، علف‌ها و آب چگونه توصیف شده‌اند.

بعضی اوقات پس از اینکه همۀ هیولاها را می‌کشم به کاویدن محیط می‌پردازم.

ترجیح می‌دهم بازی را به چشم یک سرگرمی نگاه کنم. در یک بازی شما حتماً باید کاری انجام دهید، اما سرگرمی هیچ مقصودی ندارد، در آن شکستی درکار نیست».

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text text_larger=”no”]منبع : ترجمان[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]