اسباب بازی پسرانه چی بخرم؟

چگونه کودک را تنبیه کنیم.تنبیه کودکان بخشی از القای نظم و انضباط توسط والدین در کودکان و نوجوانان است ،دانستن نحوه صحیح تنبیه كودك به طور جدی در بزرگسالی موثراست. کودکی که هرگز تفاوت بین درست و غلط را نمی آموزد ممکن است بعداً در زندگی دچار مشکلات تحصیلی ، حرفه ای و حتی روانشناختی شود ، بنابراین هیچگاه برای اعمال یک استراتژی تنبیه عادلانه (اما مؤثر) برای کودکتان دیر نیست .

چگونه کودک را تنبیه کنیم

1

در تنبیه کودک استوار باشید

شاید این عبارت مهمترین چیزی باشد که هنگام انضباط دادن به فرزندتان باید به خاطر بسپارید.یکی دیگر از مهترین نکات در تربیت فرزند ثبات رفتاری است اگر قوانین روز به روز تغییر کنند فرزند شما نمیتواند قوانین را بیاموزد تنبیه کردن کودک به طور نا متوالی، به آنها می آموزد که گاهی اوقات (یا همیشه) خوب است که رفتار بدی انجام دهد.

2

برای تنبیه کودکان خود در هر بار بدرفتاری از قوانین ثابت استفاده کنید

کودک شما باید هر یک از قوانین اخلاقی را بشناسد و درک کند  و همچنین مجازاتی را که برای شکستن قوانین با آنها روبرو است را بشناسد پس سعی کنید قوانین تنبیه خود را به طور خودسرانه تغییر ندهید.
اگر فرزند شما به طور مکرر همان قاعده را نقض می کند ، با آنها صحبت کنید که چرا رفتار او اشتباه است.برای مثال شما می توانید بگویید ، “دویدن در خانه کار درستی نیست زیرا باعث برخورد با اجسام و آسیب رسیدن به تو می شود” این کار کمک می کند تا یک یادآوری بصری از قانون ، مانند علامت با تصویری که قانون را نشان می دهد ، در اختیار آنها قرار دهد

3

رفتار ضعیف کودکان خود را هر زمان که اتفاق بیفتد تصحیح کنید

به رفتاربد او اشاره كنید و به فرزند خود از یادآوری كنید که چگونه عمل کند و در صورت لزوم ، تنبیه تعیین کنید و همچنین باید توجه داشته باشید که وقتی کودک کار درستی انجام میدهد، او را تشویق کنید برای مثال بگویید ، “چقدر خوب است که اسباب بازی های خود را امروز جمع می کنی”

4

مرزهای کاملاً واضحی را تعیین کنید

اگر کودک نفهمد که واقعاً رفتار بد چیست ، از داشتن رفتار بد اجتناب نخواهد کرد. شما باید به کودک خود ایده اصلی بدهید که چه چیزی اشتباه و چه چیزی درست است و از همان سنین کودکی و نوجوانی که می توانند این تفاوت را درک کنند باید اینگونه موارد را بیاموزند که روش انجام این کار ایجاد مرزهای واضح است ، یعنی برای کودک روشن شود که چرا و به چه دلیلی رفتار اشتباهی داشته و سپس در صورت تکرار باید تنبیهاتی برای او در نظر گرفته شود.

5

تنبیه متناسب با جرم در نظر بگیرید

انواع مختلف رفتار بد مجازاتهای مختلفی را طلب می کند. اقدامات کوچک مانند بی احترامی در صورت نقض بار اول ممکن است مستحق چیزی جز هشدار روشن نباشد ، در حالی که بی احترامی عمدی یا رفتار خشونت آمیز ممکن است نیاز به پاسخ جدی داشته باشد. سعی کنید در مورد مجازاتی که تعیین کرده اید منطقی باشید ، به خاطر داشته باشید که کودکان کامل نیستند و گاهی اشتباه می آموزند بلکه این مهم است که اطمینان حاصل کنید آنها درک کنند که رفتار نادرست آنها اشتباه است و تحمل نمی شود.

6

آرام ولی محکم باشید

برخی از رفتارهای بد فرزندان ممکن است واقعاً شما را ناراحت کند، اما دیری نخواهد پایید که عصبانیت شما فروکش می کند. والدینی که نتوانند عصبانیت خود را کنترل کنند ،نمی توانند تصمیمات روشن و منطقی در مورد نحوه تنبیه کودکان خود بگیرند ؛ اگر چنان از دست كودك عصبانی شوید و بر سر فرزندتان فریاد بزنید و باعث شوید که این مسئله به مرور به یك اتفاق شایع تبدیل شود ، ممكن است در نهایت عصبانیت معنای خود را از دست بدهد و شما را ملزم می كند كه حتی از اینكه فرزندتان متوجه این موضوع شود بیشتر عصبانی شوید.

بنابراین ، این یک فکر عاقلانه است که درهنگام بدرفتاری فرزندتان ، خشم خود را کنترل کنید،پس سعی کنید خونسرد باشید”شما نمی خواهید به فرزند خود بیاموزید که می تواند به راحتی شما را عصبی کند”

 7

یک جبهه متحد با شریک زندگی خود داشته باشید

یکی از توصیه های قدیمی والدین برای تنبیه کودکان که بسیار حائز اهمیت می باشد این است که حتماً هنگام ایجاد نظم و انضباط در فرزند خود ، برای ایجاد یک خط مشی مشترک با همسر خود توافق کنید. این بدان معنی است که هر دو والدین باید برای رعایت نظم و انضباط از قوانین خانواده توافق کنند و به طور یکسان از آنها پیروی کنند. عدم پیروی از این قاعده می تواند دردسرساز شود؛ خانواده با یکی از والدین که نسبت به تنبیه ها قاطع است و دیگری که ناسازگار است ممکن است کودک را ترغیب کند که به محض اینکه کار اشتباهی انجام داده است به سمت والدین “آسانگیر” پناه ببرد.

به عنوان یک قاعده ، اهمیت یک جبهه متحد ، با بزرگ شدن کودک کاهش می یابد. در سن نوجوانی ، بیشتر کودکان درک می کنند که والدین می توانند در مورد برخی موارد اختلاف نظر داشته باشند بدون اینکه هیچکدام از آنها اشتباه کنند.

8

یک الگو با نقش مثبت باشید

همیشه ، همیشه ، همیشه به یاد داشته باشید که کودکان از تماشای شما یاد می گیرند؛ وقتی بچه هایتان دور هم هستند ، رفتارهای خود را حفظ کنید. سعی کنید فردی مؤدب ، خوشحال ، دلسوز ، سخت کوش و سازنده باشید و فرزندان شما متوجه آن خواهند شد.
کارهایی که انجام نمی دهید نیز بسیار مهم است. در مقابل فرزندان خود کاری انجام ندهید که نمی خواهید آنها را در مقابل شما انجام دهند. این شامل عمل نابالغانه یا عادتهای بد است. به عنوان مثال ، اگر شما بر اهمیت رفتارهای خوب فرزندانتان تأکید می کنید اما هر شب را به لعن و فریاد کشیدن با همسایه خود می گذرانید ، این پیام را می رسانید که وقتی کسی برای شما آزار دهنده باشد ، داشتن رفتارهای بد در واقع خوب است.

سفر با کودکان،از نظر بسیاری از والدین سفر به همراه کودکان ملال آور است ،که اغلب از آن صرف نظر و به سالهای آتی موکول می شود اما با کمی صبر و حوصله به خرج دادن و خلاقیت و استفاده از ابزار های مناسب و رعایت برخی نکات کلیدی میتوان سفره خاطره انگیزی برای خانواده رقم زد.در اینجا به نکاتی اشاره خواهیم کرد که اغلب نادیده گرفته می شوند اما با رعایت همین چند نکته کوچک میتوان از بهانه گیری کودک در هنگام سفر جلوگیری کرد.

نکاتی که با رعایت آن میتوان سفر لذت بخشی با کودکان داشته باشید:

صبور باشید

قبل از هراقدامی در رابطه با کودکان باید صبر حوصله و رفتار حساب شده ای با فرزندتان داشته باشید،در برخورد با کودکان شما زمان زیادی زمان کوتاهی برای برآورده ساختن خواسته های آنها دارید و پس از مدت کمی با گریه و پافشاری کودک مواجه خواهید بنابراین قبل از هرچیز باید آرامش خود را حفظ کرده و صبوری پیشه کنید.

نوشیدنی و خوراکی همراه داشته باشید

در سفر ها سعی کنید مقداری نوشیدنی و غذا های مورد علاقه فرزندتان همراه داشته باشید کودکان در طول سفر دچار گرسنگی و تشنگی می شوند و از همه مهتر کودک صبر ندارد تا سرویس غذا برسد(اگر با هواپیما سفر میکنید) واگر با اتومبیل شخصی سفر می کنید بسیار مطمئن تر است که غذای خانگی برای خانواده تان تهیه کنید.
سعی کنید از میوه و سبزیجات بیسکویییت و آبمیوه و دیگر خوراکی های سالم در طول سفر استفاده کنید.

در طول سفر توقف کنید

یک سفر طولانی برای کودک بسیار خسته کننده است و قطعا شما را با گریه و بهانه گیری مواجه خواهد شد که بزرگترین اعصاب خوردی در مسافرت است.سعی کنید با خود توپ پلاستیکی یا چند کتاب داستان به همراه داشته باشید بهتر است در طول مسیر برای صرف نوشیدنی و رفع خستگی جلوگیری از بهانه گیری های فرزندان در مکانی سرسبز توقف کنید.

صندلی کودک در خودرو به همراه داشته باشید

اگر کودک کوچک دارید و او همیشه در صندلی ماشین راحت میخوابد آن را با خود به هواپیما ببرید خصوصا اگر پرواز و مسافرت طولانی پیش رو دارید همچنین بعضی از کودکان که با قرار گرفتن در محیط جدید ناآرامی می کنند دیدن وسیله ای آشنا به آنها آرامش می دهد و همچنین باعث می شود خواب راحت تری داشته باشد.

کودکان را سرگرم کنید

نگهداری از کودکان هنگام سفر به کمی خلاقیت احتیاج دارد برای مثال میتوانید هدایایی کوچکی تهیه کنید و به همراه خود داشته باشید و در زمان هایی خاص به کودک خود هدیه کنید و یا همچنین با دفتر نقاشی و اسباب بازی های مورد علاقه اش او را سرگرم کنید.
در طول مسیر نیز میتوانید با او صحبت کنید اجازه دهید کودک شما هم بداند قرار است به کجا سفر کند و چه جاهایی را ببیند.

پروازهای شبانه را رزرو کنید

هنگام برنامه‌ریزی و تهیه‌ی بلیط، در صورت امکان، پروازهای بدون توقف شبانه را رزرو کنید. در این ساعت‌ها احتمال اینکه بچه‌ها بخوابند، بیشتر است. قبل از پرواز بچه‌ها را به زمین بازی یا پارک ببرید یا اجازه دهید در فرودگاه، بازی و جست و خیز کنند تا قبل از سوار شدن به هواپیما، حسابی خسته شوند. اگر کودکان از نظر جسمی خسته باشند، احتمال خوابیدن آنها در هواپیما بیشتر می‌شود.

نقش اسباب بازی در شخصیت کودک. جامعه امروز ما دوره گذار از دوره سنتی به صنعتی میباشد و تمایل کودکان به اسباب بازی های خشونت زا یکی از اثرات این تغییر و تحول در زندگی ماست از دیدگاه روانشناسان تمایل به خشونت میان کودکان به عوامل متعددی بستگی دارد که ما در این مقاله اشاره ای کوتاه به این عوامل خواهیم داشت:

4 نقش کلیدی انتخاب اسباب بازی در کنترل خشونت کودکان

1-تاثیر روابط خانوادگی:

یکی از عوامل موثر در شکلگیری شخصیت کودک خانواده است که در آن به روابط پدر و مادر و فرزندان با یکدیگر میتواند تاثیر مستقیم در تمایلات کودکان داشته باشد در نتیجه والدین با رفتار صحیح و حساب شده میتوانند در کنترل فرزندان خود بسیار موثر باشند.

2-عوامل اجتماعی:

دیگر نقش اصلی در شکلگیری شخصیت کودک چگونگی رفتار متقابل اجتماعی در محیط زندگی کودکان بخصوص در محیط تحصیل است که این مسائل در مناطق محروم شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

3-عوامل فرهنگی:

عوامل فرهنگی موثر در تمایلات،رفتار و شخصیت کودکان به خشونت تنها به رسانه ها خلاصه نمی شود بلکه نحوه گفتار و رفتار و حتی قصه های قبل از خواب نیز در آن دخیل هستند.

4-عوامل اقتصادی:

میزان اختلاف سطح رفاه اجتماعی و سطح طبقاتی خانواده ها در خانواده های فقیر بصورت بغض ناشی از فقر و در خانواده های ثروتمند بصورت رفاه زدگی و بی انگیزگی نمود پیدا می کند.

-با مطالعه چهار مورد فوق در می یابیم که برخورد سطحی و انفعالی والدین با این زمینه ها در کاهش اثرات آنها موثر نیست بلکه یکی از موثرترین راهکار ها برای کاهش تمایل کودکان به خشونت استفاده از بازی و اسباب بازی مناسب است که نقش غیر قابل انکاری در شخصیت و رفتار کودک دارد اما متاسفانه در باور های سنتی بسیاری از والدین بازی و اسباب بازی کاری بیهوده و نوعی هدردادن وقت تلقی می شود؛درحالی که روانشناسان ثابت کرده اند که دو عامل بازی و اسباب بازی تاثیر مستقیمی بر رشد عاطفی و شخصیتی کودک بخصوص از تولد تا سن 6 سالگی دارند.

بازی برای کودکان نقش گفتگو برای بزرگسالان و اسباب بازی های آنها نقش کلمات را ایفا میکنند؛والدین نیز میتوانند با هوشمندی به زبان بازی و با انتخاب اسباب بازی مناسب مفاهیم احساسی،عاطفی،شخصیتی،آموزشی و تربیتی را به کودکان خود منتقل کنند .

اگر والدین براین باور که بازی کار کودک و اسباب بازی ابزار کار آنهاست استوار باشند ؛ با یک برنامه ریزی صحیح برای کار کودک(بازی) و تهیه و انتخاب ابزار مناسب (اسباب بازی) میتوانند زمینه های ایجاد بسیاری از ناهنجاری های رفتاری و شخصیتی کودک بخصوص خشونت را کاهش دهند.

-از دیدگاه روانشناسان کودک بازی ها خود به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند:

باتوجه به اهمیت نقش بازی و اسباب بازی در شخصیت کودک روانشناسان بازی ها را به چهار دسته اصلی تقسیم میکنند:

1-بازي‌هاي حسي- حركتي:

تولد تا 2 سالگي دوره‌ي حساس برنامه‌ريزي مغز و شکل گیری شخصیت توسط حواس پنجگانه است. نگاه كردن مكرر به زيبايي‌هاي طبيعت (گل، سبزه، جويبار، پرندگان، حيوانات اهلي و …) شنيدن صداهاي آرام‌بخش (لالايي مادر، صداي پرندگان، موسيقي ملايم و…) استشمام بوي خوش (عطر گل‌ها، بوي تن مادر و پدر ، عطر ميوه‌ها و خوراكي‌ها و …) لمس لطافت‌ها (تماس پوستي با مادر ، گل ، آب، اجسام لطيف و…) چشيدن طعم‌هاي خوب و ملايم به عنوان محرك‌هاي ادراكي ،تاثير مهمي در برنامه‌ريزي مغز كودك براي درك مفاهيم مختلف عاطفي- احساسي در سال‌هاي بعدي رشد او دارند.

2- بازي‌هاي نمادين(تقليدي- تخيلي) :

تماس واقعي كودك با دنياي اطراف خود از دو سالگي شروع مي‌شود. او در برخورد با واقعيت‌ها ناتواني خود را درك مي‌كند، گاهي با تقليد خود را همساز واقعيت و زماني با تخيل واقعيت را همسان خود مي‌كند.
به عبارت ديگر در بازي‌هاي نمادين (خاله‌بازي، دكتر بازي، فروشگاه بازي و …) كودك محيط و اشخاص اطراف خود را همانند سازي مي‌كند. اين گروه از بازي‌ها تاثير مهمي بر رشد شخصيت كودك دارند و بيشترين نياز كودك به اسباب‌بازي نيز از همين زمان آغاز مي‌شود.
توجه به بازي‌هاي نمادين كودك و تجزيه و تحليل آن‌ها كمك زيادي به شناخت بيشتر دنياي ذهني كودك ،مشكلات و تمايلات او مي‌كند. تمايل به خشونت و علاقه به اسباب‌بازي‌هاي خشونت‌زا از همين زمان در ذهن كودك شكل مي‌گيرد و به نسبت تاثير زمينه‌هاي چهارگانه (خانوادگي،فرهنگي،اجتماعي،اقتصادي)رشد مي‌كنند.

3-بازي‌هاي خلاق:

چهار سالگي آغاز تخيل خلاق در كودك و تمايل او به بازي‌ها و كسب مهارت‌هاي كار خلاق است. بازي‌هاي خلاق ( نقاشي، سفالگري، ساخت‌و ساز، حركات نمايشي و …) نقش مهمي در كاهش هيجان ،اضطراب و خشونت كودك دارند.

4-بازي‌هاي جنبشي:

اين بخش از بازي‌ها(دويدن ،دوچرخه‌سواري، حركات ورزشي، كمك به كار‌هاي خانه و …) با تخليه‌ي انرژي اضافي كودك و كمك به گردش خون سريع و دفع سموم بدن اثر مهمي در آرام‌سازي كودك دارند. به‌طور كلي برنامه‌ريزي صحيح براي بازي‌ها و غني كردن اوقات بازي كودك، نقش اساسي و مهمي در كاهش تمايلات خشونت‌طلبي او دارد.
تحريم اسباب بازي‌هاي خشونت‌زا به طور مطلق، به عنوان يك حركت نمادين اجتماعي كاري پسنديده و در خور تحسين است كه مي‌تواند توجه افكار عمومي جامعه را به اين مشكل مهم جلب كند ولي به عنوان يك راه حل راهبردي و ريشه‌اي موثر نيست.
اگر به طور مثال اسلحه بد و مضر است چرا پليس از آن استفاده مي‌كند ؟ توجه داشته باشيم كه كودك در اين سن فاقد تفكر منطقي و قدرت استقلال است و نمي‌تواند دليل اين تناقض را در گفتار و رفتار بزرگسال درك نمايد. نكته ديگر اينكه اگر زمينه‌هاي بروز خشونت در كودك را از بين نبريم حتي يك مداد ساده نيز مي‌تواند وسيله بروز خشونت باشد. با استفاده از بازي و اسباب بازي مي‌توانيم تمايل به خشونت را در كودك كمتركنيم ولي هيچگاه نمي‌توانيم آن را به صفر برسانيم.

به عنوان آخرين نكته درباره‌ي بازي‌ها بايد توجه داشت كودك همانطور كه به غذا و هوا نياز دارد به بازي نيز عامل رشد جسمي-ذهني نيازمند است و اگر از طريق بازي كافي، محيط امن بازي و اسباب‌بازي مفيد ارضا نشود، براي برآورده كردن اين نياز به رفتار خشونت آميز متوسل مي‌شود و در صورت ادامه اين وضع ،ابراز خشونت به عنوان در او نهادينه خواهد شد.