هر چند وقت یکبار باید برای بچه ها اسباب بازی بخریم؟ این سوالی است که اکثر پدر و مادر ها از ما می بپرسند. بیایید قبل از پاسخ به این سوال، خود سوال را موشکافی کنیم ببینیم اصلا چرا بابا مامان ها به این سوال می رسند. سرچشمه این سوال بازی نکردن بچه ها با اسباب بازی ها هستند.

تصور کنید بچه ای دارید که چند روز دائم روی اعصاب شما پاتیناژ رفته تا شما یک اسباب بازی یا عروسک را براش بخرید. و شما با هر گرفتاری که داشتید اون عروسک یا اسباب بازی را خریدید. و الان….. با بچه ای مواجه هستید که فقط چند ساعت هیجان داشتن اون اسباب بازی را داشته و الان نه تنها اون اسباب بازی براش مهم نیست بلکه داره به اسباب بازی یا عروسک آسیب هم میرسونه و شما حاصل دسترنجتونو می بینید که داره تیکه پاره میشه.

و اینجاست که پدر و مادر های گرامی به این سوال می رسند که مشکل کجاست؟ و هرچند وقت یکبار باید برای بچه اسباب بازی یا عروسک بخرم تا هم سرخورده نشه و هم مراقب اسباب بازی و عروسکش باشه.

جواب سوال بیش از چند خط باید بهش پرداخته بشه پس خواهش می کنم مطلب پیش روتونو تا انتها و با دقت مطالعه کنید تا به نتایج شگفت انگیزی دست پیدا کنید و این مشکل برای شما برطرف بشه.

وقتی از سایت هایی مثل نی نی سایت دنبال جواب می گردی با جواب های مادر های دیگه برخورد می کنی که مثلا براشون نخرید یا دیر به دیر بخرید خودشون درست میشن. ولی در واقعیت وقتی این اتفاق میافته شما با بچه ای مواجه میشی که با حسرت اسباب بازی های اسباب بازی فروشی ها را نگاه میکنه یا دائم درحال خیال پردازی با اسباب بازی هایی که شما براش نخرید هست. یا هر جا خونه هرکسی که بچه اش اسباب بازی داره از خود بی خود میشه و رفتاری از خودش سر میزنه که شما کمی شرمنده میشید.

از طرف دیگه هم وقتی به وفور اسباب بازی می خریم یا اونارو خراب می کنند یا با بی حوصله گی با اونا بازی می کنه. واقعا نمی دونیم باید چکار کنیم. اما با موشکافی در بین مطالب معتبر و پرسوجو از روانشناسان کودک و مهمتر از همه اینها تجاربی که از والدین موفق در رابطه با این موضوع به دست آوردیم به صورت خلاصه این مطلب را جمع آوری کردیم تا مثل یک کپسول آموزشی به شما در ارتباط با نحوه خرید اسباب بازی برای بچه هاتون کمک کننده باشه.

برای رسیدن به موفقیت و داشتن یک روش عالی در خصوص زمانبندی خرید اسباب بازی یا عروسک برای بچه های باید مواردی را مد نظر قرار بدید. قبل از هر چیز یادتون نره کودکان با همدیگه متفاوت هستند یعنی برای هر بچه باید روش منحصر به همون بچه را پیدا کنید و بعد با استفاده از فرهنگ خودتون و خانواده تون اونو پیاده سازی کنید.

یادتون نره اجرایی کردن هر روشی برای بچه نیازمند آگاه سازی اطرافیان، دوستان و خانواده شماست. چون حتی اگر موثر ترین روش ها را هم بکار بگیرید ولی کار های پیش زمینه ای را روی خانواده و اطرافیان نکرده باشید، یک حرکت به ظاهر ساده و خیرخواهانه اونها می تونه همه زحمات چندین ماهه شما با فرزندتونو از بین ببره.

از اطرافیان خواهش کنید برای فرزند شما اسباب بازی نخرند

اگر نمی دونید هر چند وقت یکبار برای بچه ها اسباب بازی بخرید؟ پس بهتره این موضوع را به اطرافیان خودتون انتقال بدید. براشون توضیح بدید که برای اصلاح و تربیت درست و علمی کودکتون نیاز دارید ورودی اسباب بازی و وسایل سرگرمی را بیشتر کنترل کنید تا خروجی تربیتی بهتری داشته باشید. فرض کنید شما یک خط تولید دارید که در نهایت یک کالا را تولید می کنید. مواد اولیه این کارخانه همان اسباب بازی ها و عروسک هایی هستند که گاه و بی گاه شما یا اطرافیانتان برای این کودک ناآگاه خریداری می کنند. پروسه تولید سردرگمی بچه های شما در ارتباط با بازی با همین حجم از اسباب بازی هاست. و خروجی که این خط تولید تحویل شما خواهد داد یک نوجوان بی نظم، بی حوصله، ناتوان در برابر مشکلات و زیاده خواه خواهد بود.

این تصویر از یک نوجوان برای هر خانواده ای وحشتناک و غیر قابل باور است.

بیایید جور دیگری موضوع را بررسی کنیم.

انسانهای اولیه دائما در حال جستجو، حل مسئله، شکار و ساخت ابزار برای گذراندن زندگی خود بوده اند. رفته رفته با متمدن تر شدن انسان ها این خلقو خو کمی تغییر کرده. اما خیلی از ساختار های مغزی و رفتاری انسان هنوز مانند روز اول باقی مانده.

مثلا همه انسانها از حل مسئله ذوق می کنند. همه انسانها بعد از فهمیدن یک موضوع حس قدرت و بهتری نسبت به قبل دارند. همه انسان ها بعد از انتظار از دست یابی به هدفشان لذت بیشتری را تجربه می کنند.

خود شما با کدام از خاطراتتان حس بهتری دارید و ارزش آن را بیشتر درک می کنید.

فرزندان ما دقیقا مثل خود ما هستند اما با تجربیات کمتر. شاید انتظار کشیدن برای چیزی آنها را کلافه و کم تحمل کند، اما این بخشی از فرآیند رشدی او و تجربه کردن صبر برای دوره بزرگ سالی است.
ما باید به آنها انتظار های ساختگی کوتاه مدت را آموزش دهیم تا حس بدست آوردن و رسیدن به هدف را بهتر لمس کنند. پرنده ای که بعد از اسارت در قفس آزاد می شود قدر آزادی اش را بیشتر می داند و برای هر دانه ای آزادی اش را به خطر نمی اندازد.

بنابر این وقتی هر کسی که درب منزل ما را باز کرد و با یک اسباب بازی دلخواه خود و بدون تحقیق وارد شد و آن را به کودکمان هدیه داد، کودک ما ناخوداگاه این توقع را خواهد داشت که این وظیفه اطرافیان و خانواده است که اسباب بازی یا عروسک بخرند و به او هدیه دهند.

کمک کیفیت برای کودک ارزشی پیدا نمی کند و فقط تعداد و کمیت و رنگارنگ بودن هدایا ارزش پیدا می کند. و چون بیشتر این اسباب بازی ها با نازل ترین بودجه ها و از سر تکلیف و همین طور بدون در نظر گرفتن سن مناسب آن هدیه برای کودک شما خریداری شده، بچه شما را کلافه، بی حوصله و پر توقع بار می آورد.

پس در قدم اول از همه اطرافیان، پدر بزرگ و مادر بزرگ ها، عمه و عمو ها دایی و خاله ها و حتی دوستان و آشنایان بخواهید در هیچ مراسمی برای کودک شما اسباب بازی هدیه نخرند. شاید در ابتدا کمی بی ادبی یا سخت به نظر برسد، اما سخت تر از وقتی نیست که نوجوان شما با وقاهت در برابر همین افراد از آنها طلب چیزی را کند و قدر دان زحمات شما و اطرافیانتان نباشد.

جایزه دادن ممنوع

اگر تو شلوارت جیش نکنی او ماشین پلیسو برات می خرم
اکر غذاتو کامل بخوری عروسک یونی کورنو برات می خرم
اگر درستو بخونی بابات اومد می گم برات اسباب بازی بخره

تبریک می گم شما در حال پرورش یک فرزند باج گیر هستید. شما با این روش غلط نه تنها چیزی را درست نمی کنید بلکه باج گیری حرفه ای را به کودکتان آموزش می دهید. به او می گویید اگر کاری که من دوست دارم را انجام بدی به تو جایزه می دهم و اگر این کار را انجام ندی من چیزی ندارم تا از خودم دفاع کنم.

جایزه دادن باید در راستای یک هدف باشد. خود جایزه هدف نیست.

ما وقتی به هدف می رسیم باید به مغز جایزه بدهیم. حالا اگر با هر موضوع پیش پا افتاده ای بخواهیم مغز کودک را به جایزه گرفتن عادت دهیم در واقع مغز کودک را به سمتی می بریم که کوتاه ترین راه ممکن را تجربه کند.

اگر قصد دارید جایزه بدهید باید مسئله ای طرح کنید. مسیری را پیش بینی کنید و راهکار های رسیدن به جواب مسئله را به کودکتان آموزش دهید و در نهایت بعد از رسیدن به هدف به صورت کامل بسته به نوع سختی مسیر و مقیاس هدف جایزه ای به او بدهید.

مثالی میزنم تا موضوع روشن شود.

می خواهیم کودک را از پوشک بیگیرم. مسیر یک ای دو هفته ای برای کودک مشخص کنیم. احتمالا می گویید کودک 2 ساله یا حتی کوچک تر فهمی از زمان ندارد. این فهم را شما در مقیاس کوچکتر و با جوایز کوچکتر به کودک می فهمانید. مثلا بعد از هر بار که جیش خود را گفت او را در آغوش می گیرید و میبوسید. شاید برای انسان های بزرگتر این یک روال عادی باشد اما یک جایزه زودگذر و ارزشمند برای کودک شما محسوب می شود. بعد از گذشت یک هفته بدون اطلاع قبلی اسباب بازی یا استریکری را به کودک هدیه می دهید و به او می گویید چون از عملکرد او طی چند روز قبل راضی بودید و او توانسته به موفقیت برسد این هدیه را برایش تهیه کرده اید.

این روند باید با آموزش هایی هم همراه باشد.

اعلام کردن در این مثال یکی از آموزش هایی است که باید قبل از شروع کار به او بدهید.

دائم درحال جابجا کردن اسباب بازی ها باشید

باید هر چند وقت یکبار مثلا هر 3 روز یکبار اسباب بازی های کودک شما تعویض شود. این قانون بازی است. واگر نه شما شاهد تخریب یک دسته از اسباب بازی ها خواهید بود.

والدین بعنوان پدر و مادر باید به دقت به نحوه چیدمان اسباب بازی ها دقت کنند، مدل بازی کردن با اسباب بازی ها را رصد کنند و اسباب بازی هایی که معمولا دور تر هستند را جمع آوری و با اسباب بازی ها جدید تر جایگزین کنند. البته منظور از اسباب بازی جدید خرید اسباب بازی تازه نیست. اسباب بازی هایی که قبلا بایگانی شدند را امروز به چرخه اسباب بازی های فرزند خود اضافه کنید.

سن اسباب بازی ها باید با سن کودک همخوانی داشته باشد

در هر بازه زمانی یکی از الزامات تهیه و خرید عروسک و اسباب بازی همخوانی داشتن سن کودک با اسباب بازی است. متاسفانه در باکس اسباب بازی برخی از کودکان هنوز اسباب بازی های مربوط به دوران نوزادی دیده می شود. یا از آن بدتر برخی اسباب بازی های نامناسب با سن کودک و بزرگسال در سبد اسباب بازی های بچه ها مشاهده می شود. همه این موارد سبب شلختگی فکری و رفتاری فرزند شما خواهد شد.

اسباب بازی ها را دسته بندی کنید

همه بچه ها از اتفاقات روزمره الگو برداری می کنند. یک بازدید از موزه یا باغ وحش، مشاهده یک تصادف یا حادثه، تجربه خرید از مرکز خرید یا هر اتفاقی که در طول روز برای کودکان می افتد آنها را تا مدت ها از نظر فکری مشغول می کند. این مشغله در واقع نوعی تمرین برای ساختار فکری آنهاست تا در مواقع مورد نظر مغز به همین خاطرات رجوع کند و تصمیم درست را به موقع بگیرد.

مثلا بعد از بازدید از باغ وحش کودک با نقاشی کشیدن یا بازی با اکشن های حیوانات می خواهد تجربه بازدید باغ وحش را در زهن خود به شکل های گوناگون تثبیت کند. پس الان بهترین زمان برای فراهم کردن ابزار و اسباب این بازی تجربی است.

شما هم بخشی از بازی باشید

برای اینکه کودک شما از بازی با اسباب بازی لذت ببرد و خسته نشود شما هم برخی اوقات با او همبازی شوید. برخی اوقات کودکان به بن بست در بازی هایشان می رسند. شما بعنوان یک والد راهنما می توانید مسیر تازه ای برای بازی کودک با همان اسباب بازی قدیمی را فراهم آورید.

نتیجه گیری برای بهترین زمان برای خرید اسباب بازی برای کودکان

اسباب بازی ها تنها وسیله سرگرمی و بازی کودکان ما نیستند. آنها ابزاری برای رشد و شکوفا شدن فرزندان ما هستند. هر زمان با هر میزان بودجه ای که دارید بهترین زمان برای خرید اسباب بازی برای کودکانتان محسوب می شود. فقط در نظر داشته باشید همیشه یک روال ثابت نباید پیاده سازی شود. برخی اوقات خرید از یک دست فروش اسباب بازی می تواند کودک را خوشحال کند زیرا شما قبلا به او در موقعیت مشابه نه گفته اید.

برخی اوقات خرید اسباب بازی به شکل غیر منتظره و
برخی اوقات خرید با ایجاد انتظار مصنوعی

همه این موارد باید کنترل شده و مدیریت شده اتفاق بیافتد.

در مجموع گرانترین یا ارزانترین اسباب بازی دنیا برای کودکان زیر 7 سال از 3 ساعت تا 3 روز بیشتر جذابیت ندارند و ما صرفا با مدیریت استفاده از اسباب بازی ها می توانید این چرخه را تا ماه ها و یا حتی یک الی دو سال حفظ کنیم.

اگر شما نظر یا تجربه ای مشابه و متفاوت با مطالب بالا دارید می توانید با والدین دیگر به اشتراک بگذارید و یا از نظرات بقیه پدر و مادر ها مطلع شوید.